தாய் சொல்லைத் தட்டாதே 2

இப்போது அவள் ஆரம்பித்திருந்த விளையாட்டின் அடுத்த சுற்றைத் தொடர அவள் முடிவு செய்தாள். எப்படியாவது மகனை விட்டு தன்னை சுகிக்க வைத்து,அவனை ஆட்கொண்டு விட வேண்டுமென்பதே அவளது குறிக்கோளாக இருந்தது. “அம்மாவோட முலையைப் பார்க்கணுமா?” அவனது கைகள் இன்னும் அவளது முலையோடு அழுந்தியிருக்க, அவள் அவனை நேருக்கு நேராகப் பார்த்தபடி கேட்டாள். ஏற்பட்டிருந்த தூண்டுதலைத் தாள முடியாத கண்ணன் ஆமோதிப்பது போலத் தலையசைத்தான். வெற்றிப்புன்னகை மிளிர, ஜெயலட்சுமி தான் அரைகுறையாகக் கழற்றியிருந்த பிளவுசையும் பிராவையும் களைந்து விட்டு, தனது முலைகளை முழுமையாக கண்ணன் பார்த்து மகிழ்வதற்காக அவற்றை வெளிச்சத்துக்குக் கொண்டு வந்தாள். காமமும் குழப்பமும் கலந்திருந்த கண்ணனின் பார்வையைக் கண்டு, ஜெயலட்சுமிக்கு பாதி வெற்றி அப்போதே கிடைத்து விட்ட மாதிரி ஒரு பூரிப்பு ஏற்பட்டிருந்தது.

‘என்னைத் தொடு,’ என்று கெஞ்சுவது போல அவளது காம்புகள் விடைத்துக்கொண்டிருக்க, அவளது கூதி சொட்டச்சொட்ட நனைந்திருந்தது. இப்படியொரு வேட்கை ஜெயலட்சுமிக்கு அது வரை ஏற்பட்டிருக்கவேயில்லை. அந்த வேட்கை ஒரு அற்புதக்கலவையாக இருந்தது. அவனிடம் இருந்தது ஒரு அற்புதமான ஆணுறுப்பு, அவளது மகனின் ஆணுறுப்பு. அவள் கணவனுக்குத் துரோகம் இழைத்துக்கொண்டிருக்கிறாள், அவர்கள் பெற்ற பிள்ளையின் துணையோடு. அவள் எதிர்பார்த்தது மட்டும் நடந்தேறினால், கண்ணன் மீண்டும் தீபாவைப் பற்றி எண்ணிக்கூடப் பார்க்க மாட்டான். கண்ணனின் கண்கள் அகன்று விரிந்தன. பிளவுசையும், பிராவையும் களைந்த பிறகு, ஜெயலட்சுமியின் கனத்த முலைகள், அவளது நெஞ்சின் மீது விம்மி விம்மி உப்புவது போல அவளுக்குப் பட்டது கண்ணன் பிறப்பதற்கு முன்பு வரை அவளது பிராவின் அளவு 34-ஆக இருந்தது.அவன் பிறந்து அவளது முலைப்பாலை வருடக்கணக்காகக் குடித்திருந்தபோதும் கூட அவை தொய்வடைந்து விடாமல் கிண்ணென்றே காணப்பட்டன. சின்னக்குழந்தையாக, மிகுந்த பசியோடு எப்போதும் அவளது முலைகளை சப்பி சப்பிப் பால் குடித்திருந்த கண்ணன், இப்போதும் அதே முலையை வேறு நோக்கத்தோடு சப்பி சுவைக்க மாட்டானா என்று அவளது உள்ளம் ஏங்கியது. “நீ குழந்தையா இருக்கும்போது ஆறு வயசு வரைக்கும் அம்மாகிட்டே பால் குடிச்சிருக்கே, தெரியுமா? இந்தா, அம்மாவோட முலையை சப்பி சப்பி ருசி பாருடா கண்ணா!” ஜெயலட்சுமி கண்ணனின் பின்னந்தலையில் கையை வைத்து அவனைத் தனது நெஞ்சோடு இழுத்தணைத்துக்கொண்டாள். கண்ணன் முனகினான். தன்னிச்சையாக அவனது உதடுகள் அம்மாவின் முலைக்காம்பினைக் கவ்வி, அதை சப்பி சப்பி சுவைக்கத் தொடங்கியது. “அப்படித்தாண்டா என் செல்லம்,” ஜெயலட்சுமி மூச்சை இழுத்து விட்டவாறு கூறினாள்.

“உன்னோட உதடு என் மேலே படறது எவ்வளவு இதமா இருக்கு! சப்புடா கண்ணா! ஆசை தீர நல்லா சப்பி சப்பி உறிஞ்சுடா!!” கண்ணன் தனது முகத்தை அவளது இரண்டு முலைகளுக்கும் நடுவே புதைத்துக்கொண்டு, அவளது கொழுகொழுத்த மாமிசக்கோளங்களோடு தனது மூக்கையும், கன்னங்களையும் வைத்து உரசி உரசி விளையாடினான். “என் ராஜா! என் தங்கம்!!” ஜெயலட்சுமி முணுமுணுத்தாள். அவனது உதடுகள் அவளது வலது காம்பைக் கவ்வி, அதனை இறுக்கப் பற்றி இழுக்கவும், அவளது உடலின் நாடி நரம்புகளெங்கும் இன்ப அதிர்வுகள் விரைந்தோடின. “ஓ! கண்ணா! செல்லமே!!.” அவனது கைகள் அவளது முலைகளைப் பற்றி, அமுக்கி, கசக்கி விளையாடத் தொடங்கின. அவனது காமம் அவனது கைகளை அவசரப்படுத்திக்கொண்டிருந்தது. “என் ராஜா!!” ஜெயலட்சுமி தனது உடலை வளைத்து நெளித்து அவளது முலைகளை கண்ணனின் முகத்தோடு வைத்து அழுத்தினாள். ஒழுகத் தொடங்கியிருந்த அவளது கூதியை கண்ணனின் ஒரு கை பொத்துவது போலத் தொட்டுத் தடவி விடத் தொடங்கியிருந்தது. எழுந்து நின்று கொண்ட கண்ணன், தனது இடுப்பை அவள் மீது மோதி, அழுத்தவும் அவனது எழுச்சி அவளது அடிவயிற்றோடு அழுந்தியழுந்தி, அவள் அணிந்து கொண்டிருந்த பேன்ட்டீசைக் கிழித்துக் கொண்டு, அவளத் புழையைத் தேடுவது போலத் தோன்றியது. “அம்மாவோட முலைங்க எப்படியிருக்குடா, என் செல்லமே?” ஒரு குரூரப் புன்னகையுடன் கேட்டாள் அவள். பதில் அளிக்காமல், நீண்ட பெருமூச்சு விடுத்த கண்ணன், அவளது காம்புகளின் மீது தனது நாக்கால் வருடி விடத் தொடங்கினான். “சொல்லு, உன் ஆளோடதை விட நல்லாயிருக்கா இல்லையா?” அவன் ஆமோதிப்பது போல முனகினான். “எனக்குத் தெரியுண்டா என் தங்கமே! அம்மா கொடுத்தா நீ வேண்டான்னு சொல்ல மாட்டேன்னு.” இயல்பாக பேசாமடந்தையாக, அமைதியான சுபாவம் உடைய கண்ணனை, அம்மாவின் வேட்கையும், அவள் அவனுக்கு ஏற்படுத்திக்கொண்டிருந்த கிளுகிளுப்பும் உசுப்பேற்றி விட்டிருந்தன. ஜெயலட்சுமியின் பேன்ட்டீஸ் அவளது புழையிலிருந்து ஒழுகிய கனிரசத்தில் தொப்பலாக நனைந்து கொண்டிருந்தது.

இன்னும் சிறிது நேரத்தில், அவள் பெற்ற மகன், அவளுக்கே அவளுக்காகி விடுவான்! “வா கண்ணா! விளையாடினது போதும்! என்னைப் பண்ணிடு! பொம்பிளை தானா வந்து கொடுக்கிற சந்தோஷம் எப்படியிருக்குமுன்னு உனக்கு நான் காட்டணும். நீ எங்கேயிருந்து வந்தியோ, அங்கேயே போகப்போறே! அம்மாவை அனுபவிக்கப்போறேடா என் செல்லம்! அனுபவிடா என்னை!!” பற்களைக் கடித்தபடி அவள் அவசரமாகக் கூறினாள். கண்ணன் அம்மாவின் முலைகளின் மீது ஆவேசத்தோடு பாய்ந்தான். இப்போது அவன் அம்மாவின் காம இச்சையைத் தணிக்கும் ஒரு கருவியாக மாற்றுவிக்கப்பட்டிருந்தான். அவனது கைகள் அவளது பேன்ட்டீசைப் பிடித்து முரட்டுத்தனமாக இறக்கின. அவள் அதைக் கண்ணிமைக்கும் நேரத்தில் காலுக்குக் கீழே இறக்கி,உதைத்துத் தூரத்தில் தள்ளி விட்டாள். மயிரே சுத்தமாக இல்லாமல் மழுமழுவென்று காட்சியளித்த அம்மாவின் கூதியைக் கண்களால் விழுங்கியவனின் கைகள் பரபரத்து அதனைத் தொட்டு வருடி அமுக்கி விளையாடத் தொடங்கின. அப்பாடா, அவளது புழை எவ்வளவு ஈரமாக இருந்தது! வேட்கையில் உப்பியும், தேவையில் பிளந்து கொண்டும் தென்பட்ட அவளது புழைக்குள்ளே ஒரு கிரிக்கெட் மட்டையைக் கூட நுழைத்து விடலாம் போலிருந்தது.

பேண்ட்டின் ஜிப்பை இறக்கியவன், அதை அவிழ்த்து எறிந்து விட்டு, தனது ஜட்டியிலிருந்து சுண்ணியை வெளியேற்றினான். இப்போது அவனுக்கு அவனது அம்மாவை அனுபவிக்க வேண்டும் என்று ஏற்பட்டிருந்த அவசரமும் ஆத்திரமும் அவனுக்கு எப்போதுமே ஏற்பட்டிருந்ததில்லை. அவள் அம்மாவென்பதையெல்லாம் அவன் எண்ணிப்பார்க்கத் தயாராக இல்லை. ஆக்கிரோஷத்தோடு எழுந்து கொண்டு நின்றிருந்த கண்ணனின் சுண்ணியைக் கண்டு, ஜெயலட்சுமி தன்னையுமறியாமல் ஒரு பெருமூச்சு விடுத்தாள். ‘ஆஹா! என் மகனின் சுண்ணி தான் எவ்வளவு நீளம், எவ்வளவு பருமன்!” அவள் பெருமிதத்தில் பூரித்துப்போனாள். அவளது கூதி அரிப்பெடுக்கத் தொடங்கியிருந்தது. “எவ்வளவு பெருசுடா! அதுக்கு என்ன அவ்வளவு ஆக்கிரோஷம்!!” ஜெயலட்சுமி மகனின் சுண்ணியை மெச்சினாள். “உங்கப்பாவுக்கு இவ்வளவு பெருசா இருந்திருக்கக் கூடாதாடா? சொல்லுடா, என்ன பண்ணப்போறே இதை வைச்சுக்கிட்டு? அம்மாவை என்னடா பண்ணப்போகுது உன்னோட ஆயுதம்? உள்ளே விடப்போறியா? சொல்லுடா என் தங்கம்! உள்ளே விட்டுக் குத்திக் குத்திக் குடைஞ்சு விடப்போறியா? ஹும், கவனிப்பாரில்லாம இருக்கிற அம்மாவுக்குத் தூர் வாரப்போறியா? சொல்லுடா என் செல்லக்குட்டி! என் வெல்லக்கட்டி! என் தங்கம்!” காமம் தலைக்கேறியிருந்த நிலையில் ஜெயலட்சுமி பிதற்றத் தொடங்கினாள். “ஓக்கப்போறேம்மா! எங்கம்மாவை ஓக்கப்போறேன்!” கண்ணன் அவளது முலைகளைப் பிடித்துக் கசக்கியபடியே, பற்களைக் கடித்தபடியே, அவளோடு சண்டை போடுபவனைப் போல, முகம் சிவக்க, வெறியோடு இரைந்தான். “உன்னை ஓத்து ஓத்து உண்டு இல்லேன்னு ஆக்கப்போறேன்!” “பலே ஆளுடா நீ! உனக்கு நானும் வேணும்; அவளும் வேணுமா? என்னோட படுத்தா, அவளை ஏமாத்தற மாதிரி ஆகாதா?” ஜெயலட்சுமி, சரியான தருணத்தில் சரியான அஸ்திரத்தைப் பிரயோகித்தாள். “அவ கிடக்கிறா! எனக்கு நீ தான் வேணும்! உன்னைப் போட்டு ஓக்கணும் எனக்கு! உன் கூதியைக் கிழிக்கணும் எனக்கு!” கண்ணனின் பிடி இறுகிக்கொண்டே போனது.. “அப்படி சொல்லுடா என் சர்க்கரைக்குட்டி! பண்ணுடா! பண்ணு! நான் உன்னைத் தடுக்க மாட்டேன்! எனக்குள்ளே வா! உள்ளே போடு உன்னோடதை!! போட்டுத் தள்ளு அம்மாவை!! அவனும் அதைத் தான் செய்ய முயன்று கொண்டிருந்தான். அவன் இடுப்பை அவள் மீது மோதியபோது, அவனது சுண்ணியின் உருளைத் தலை, அவளது உப்பியிருந்த உண்ணியப்பத்தோடு உரசியது. அது விசுக்கென்று அம்மாவின் புழைக்குள்ளே புகுந்து விடும் என்று எதிர்பார்த்தவன், சற்றே ஏம்சற்றமடைந்தவனாகப் பெருமூச்சு விடுத்தான். ஆனால், ஜெயலட்சுமி மகனின் அவசரத்தை அறிந்து கொண்டவளாக, அவனது சுண்ணியைப் பிடித்து, தனது புழையின் மீது வைத்து அழுத்தி உதவினாள். அவனது பருத்த சுண்ணியின் தலை அவளது புழைக்குள்ளே சற்றே நுழைந்ததும், அவள் தனது கைகளை அப்புறப்படுத்தினாள். மகனின் சுண்ணி தனது புழைக்குள்ளே புகுந்து விட்ட மகிழ்ச்சியில் அவள் ஓலமிட்டாள்.

கண்ணன் மெதுவாகத் தனது சுண்ணியை அவளது புழையின் ஆழத்துக்குள்ளே அமிழ்த்த முயன்று கொண்டிருந்தான். தனது புழையை மகனின் சுண்ணி நெருக்கி அடைத்திருப்பது போல வாழ்க்கையில் ஒரு போதும் அனுபவித்திராத ஜெயலட்சுமி அவனை இறுகக் கட்டிக்கொண்டாள். அவனது அசுரச்சுண்ணியை உள்ளே எடுத்துக் கொள்ள அவளது புழை விரிந்து கொடுத்தது. அவளது சதைகளின் மடிப்புக்கள் சுருங்கி விரிந்து அவனது சுண்ணிக்கு வழி விட்டுக்கொண்டிருந்தன. கண்ணனின் சுண்ணி அது ஒரு போதும் போகவே கூடாத இடத்துக்குள்ளே புகுந்து கொண்டிருந்தது. அம்மாவின் புழைக்குள்ளே நுழைந்த ஆனந்தத்தில் அவனது சுண்ணி மென்மேலும் வீங்கி இறுகி நீண்டது. அவனது சுண்ணி அவளுக்குள்ளே அழுந்தியபோது, அது தற்செயலாக அவளது மொட்டோடு சேர்த்து அழுத்தவும், அவள் மின்சாரத்தால் தாக்குண்டவளைப் போல உடல் அதிர்ந்தாள். அவளது புழை மடைதிறந்தாற்போல வெள்ளத்தைப் பாய்ச்சத் தொடங்கியது. அவனது சுண்ணி அதற்குப் பின்னர்,அவளுக்குள்ளே எவ்வித தடங்கலுமின்றி விறுவிறுவென்ரு நுழைந்து கொண்டது. “அம்மா! சுகமாயிருக்கும்மா! சுகமாயிருக்கு!” என்று முனகினான் கண்ணன். “அவளை விடவுமா?” என்று முனகியபடியே கேட்டாள் ஜெயலட்சுமி. அவனது சுண்ணி, அவளது உடலின் நாளங்களெங்கும் இன்பநாதங்களை எழுப்பிக்கொண்டிருந்தன. “எவளை விடவும்! அம்மா அம்மா தாம்மா!” கண்ணனின் சுண்ணி, அம்மாவின் புழைக்குள்ளே அழுந்தி அழுந்தித் துடிதுடித்துக்கொண்டிருந்தது. வெதவெதப்பும் ஈரமும் கலந்திருந்த அவளது புழைக்குள்ளே அவனது சுண்ணி வெந்து கொண்டிருப்பது போலிருந்தாலும், அவனுக்கு சொர்க்கத்தில் இருப்பது போலிருந்தது. அவளது குண்டியைப் பிடித்து இறுக்கி அமுக்கியவன், அவளை அப்படியே சோபாவில் சாய்த்து அவள் மீது அழுந்தி, தனது சுண்ணியை மேலும் ஆழமாக அவளுக்குள்ளே வைத்து அழுத்தினான். ஜெயலட்சுமி முக்கியும், முனகியும், நடுநடுவே மகனின் காமத்தைக் கண்டு வெற்றிப்புன்னகையும் சிந்திக் கொண்டிருந்தாள். கண்ணனின் சுண்ணி மெல்ல மெல்ல அவளது கணவாய்க்குள்ளே முன்னேறியது. ஜெயலட்சுமியின் பாதங்கள் குவிந்து கொண்டு, அவளது இமைகளுக்குக்கீழே விழிகள் உருள ஆரம்பித்தன. அவளது தொடைகள் கண்ணனின் இடுப்பை இறுக்கி வளைத்தபடி அவனது குண்டியை இறுக்கின. அவளது முழங்கால்கள் அவனது குண்டியோடு அழுந்தின.

அவள் மீது அவன் மேலும் கீழும் ஏறியிறங்கி, அவளுக்குள்ளே தனது சுண்ணியை மேலும் இறக்கி ஏற்றி, அவளது ஆழத்தின் அடித்தளத்தை அடைந்து கொண்டிருந்தான். விந்துவால் நிரம்பி வீங்கிப்போயிருந்த அவனது இரண்டு கொட்டைகளும் அவளது குண்டியோடு அழுந்தி நசுங்கிக்கொண்டிருந்தன. அவனது சுண்ணியின் நுனி அவளது புழையின் பாதாளத்துக்குள்ளே புகுந்து விட்டிருந்தது. இருவரும் அப்படியே ஒருவரோடு ஒருவர் பின்னிப் பிணைந்தபடி அப்படியே ஒரு சில நிமிடங்கள் படுத்திருந்தனர். பிறகு, கண்ணன் தலையை உயர்த்தி, காதலியைப் பற்றியும், அப்பாவைப் பற்றியும் எந்த நினைவுமில்லாதவனாக, அவளது கண்களை ஊடுருவியபடி சொன்னான். “அம்மா!” பிறகு, அவன் அவளை சுகிக்கத் தொடங்கினான். அவனது ஒவ்வொரு குத்துக்களுக்கும் ஒத்துழைத்தவாறு அவளது உடல் அவனோடு ஒத்து இயங்கியது. அவளது பருத்த முலைகள் பந்துகளைப் போலத் துள்ளியவாறு அவனது நெஞ்சோடு மோதின.

வியர்வையின் பளபளப்பில் அவளது உடல் தங்கம் போல ஜொலித்துக் கொண்டிருந்தது. கண்ணன் அவளது புழையை இடைவிடாது உழுது விட்டுக்கொண்டிருந்தான். அவளது விரல்கள் அவனது தோள்களைப் பற்றியிருந்தன. அவளது நீளமான சதைப்பிடிப்பான கால்கள் அவனது இடுப்பை வளைத்து மென்மேலும் இறுக்கிப் பிடித்துக் கொண்டிருந்தன. அவளுக்குத் தொண்டை வரண்டு கொண்டிருந்தது. அவளது குரல் உடையத் தொடங்கியிருந்தது. அவளது ஒவ்வொரு கூவலும் முன்னை விட உரக்க உரக்க ஒலித்துக் கொண்டிருந்தது. “பண்ணு! பண்ணு!! இன்னும் பண்ணு! அம்மாவைப் பண்ணுடா! நம்மை யாரும் கேட்க முடியாதுடா, பண்ணுடா,” ஜெயலட்சுமி ஏதோ ஒரு சூனியத்தால் ஆட்கொள்ளப்பட்டிருந்தவளைப் போல தொடர்ந்து மகனை உசுப்பேற்றிக்கொண்டேயிருந்தாள். ஒவ்வொரு குத்தையும் இறக்கியவறே கண்ணன் உரக்க உரக்க முனகினான்.

The post தாய் சொல்லைத் தட்டாதே 2 appeared first on Tamil sex stories – Tamil kamakathaikal.