வாசுகி அம்மாவோட என் சுக வாழ்க்கை

என் நண்பன் ராகவன் இப்படி செய்வான் என்று நான் நினைத்து கூட பார்க்கவில்லை. ஆனால் அதே போல் தான் அவனும் என்னைப் பற்றி பேசுவான். ஆனால் காலம் சில கோலங்களை தானே போடும்போது அது அலங்காரக் கோலமா அல்லது அலங்கோலமா என்பதை நான் எப்படி தீர்மானிக்க முடியும். சில தீர்வுகள் நம் கையில் இல்லை. அப்படித்தான் என் கதையும் ராகவன் கதையும்.

கல்லூரியில் நுழையும் வரை ராகவன் நல்லவன் தான். ஆனால் அதற்கு பிறகு என்ன அவனை முற்றிலுமாக மாற்றியது காதல். காதல் வயப்பட்ட ராகவனை மாற்ற நான் எவ்வளவோ முயற்சித்தேன். முடியவில்லை. காதலின் அடுத்த நிலை தான்டி காதலித்த பெண்ணை கைப்பிடிக்க அவன் அவளோடு ஊரை விட்டே ஓடிவிட்டான். இன்று வரை அவனைத்தேடி கண்டுபிடிக்கவில்லை. அவனால் பாதிக்கப்பட்டது அவனோட ஆதரவற்ற அம்மா வாசுகி தான். அப்பா இல்லாமல் அவனை கஷ்டபட்டு அப்பாவின் பென்ஷனில் வளர்த்தவர். பல வீடுகளுக்கு சென்று தையல் கற்று கொடுத்து ராகவனை படிக்க வைத்தவள். அப்போது ராகவனுக்கு நெருங்கிய நண்பன் நான் மட்டும் தான்.

எனக்கு கூட அவன் காதலிப்பது தெரியும். ஆனால் அதை பெரிதாக நினைக்கவில்லை. இதெல்லாம் ஒரு வயதில் வரும். ஆனால் கல்யாண நிலைக்கு இன்னும் பல காலங்கள் இருக்கிறது. முதலில் அவன் படிப்பை முடித்து, வேலை தேடிய பிறகு தானே எல்லாம் நினைத்து கொண்டிருந்த போது தான் காதலித்த பெண்ணோடு ராகவன் ஓடிப்போனான். பெண் வீட்டில் கையில் சிக்கினால் அவர்களை பொளந்து கட்ட பெரும் வன்மத்தோடு அலைந்து கொண்டிருந்தார்கள்.

ராகவன் வீட்டுக்குள் வந்து வீட்டை அடித்து நொறுக்கி ராகவன் அம்மாவை தெருவில் இழுத்து போட்டு அடித்துவிட்டுச் சென்றார்கள். யார் கேட்க முடியும். அவர்களுக்கும் வளர்த்து ஆளாக்கி பெண்ணை இழந்த வேதனை. அதை வன்முறையில் வெளிப்படுத்தி இருக்கிறார்கள். ஆனால் அதற்கு பெற்ற பாவத்தை தவிர வேறு எதுவும் அறியாக ராகவனின் அம்மா வாசுகி என்ன செய்வாள். நான் உடனே போல் வீட்டை ஒழுங்கி படுத்தி என்னோட ஊருக்கு அழைத்து வந்தேன். வீட்டு ஓனர் நஷ்ட ஈடு கேட்டபோது கொடுத்த அட்வான்ஸில் கழித்து கொள்ளச்சொல்லி கையெடுத்து கும்பிட்டு விட்டு வாசுகி அம்மாவை ஊருக்கு அழைத்து வந்தேன்.

ராகவனைத் தேடி பல முனைப்பில் தேடியும் பதில் இல்லை. ஆனால் ராகவனின் அம்மா இனி அவன் எனக்கு பிள்ளை இல்லை. எப்போ அவன் அம்மாவை அனாதையாக்கிவிட்டு போனானோ அப்போது அவனை தலைமுழுகிவிட்டேன். அவனைப்பற்றி பேசவேண்டாம். அவனைத் தேடவும் வேண்டாம். அவனே என்னே தேடி வந்தாலும் இனி என் மனரணத்துக்கு மருந்து போடமுடியாது. மீறி அவனை நீ கூட்டி வந்தால் அதை என் மரணத்திற்கு பிறகு செய்து கொள் என்று சொல்லிவிட அதைத்தான்டி நானும் ராகவனைத்தேடுவதை நிறுத்திவிட்டேன். அவனும் தொடர்பு கொள்ளவில்லை. காலங்கள் கரைந்தது.

வாசுகி அம்மா என் அம்மாவாகவே மாறிப்போனாள். என்னோடு என் பாட்டி மட்டுமே கூட இருந்து அவள் இறந்த பிறகு எனக்கும் வாசுகி அம்மா தான் ஒரே உறவு. வாசுகி அம்மா எனக்கு பெண் பார்க்க ஆரம்பித்தாள். அப்போது என்னைப் பற்றியும் வாசுகி அம்மாவுக்கம் எனக்குமான உறவை விளக்கியும் பலர் அதை விளங்கி கொள்ளாமல் வரன் தரவில்லை. திருமணம் தள்ளிப்போனது. ஒரு நாள் விடிந்து வாசகி அம்மாவைத் தேடிய போது காணவில்லை. ஒரு கடிதத்தை மட்டும் கண்டேன். இதுவரை என்னை தாங்கிய நான் பெறாத மகனே.மன்னித்து விடு இனி நான் உனக்கு பாரமாக இருக்க விரும்பவில்லை. உன் வருங்கால வாழ்க்கைக்கு நான் தடையாக இருக்கவில்லை என்று மட்டும் எழுதி இருந்தது.

நான் துடித்து போனேன். வாசுகி அம்மாவைத் தேட ஆரம்பித்தேன். இதுவரை துணையாக இருந்த ஒரு உறவையும் எப்படி உதறிவிட முடியும். ஆனால் அன்றே வாசுகி அம்மாவை ஒரு ஆதரவற்றோர் இல்லத்தில் கண்டு பிடித்தேன். அங்கே வேலை கேட்டு வாசலில் நின்று கொண்டிருந்தாள். மன்றாடி வீட்டுக்கு அழைத்து வந்தேன். அந்த நேரத்தில் எனக்கு வெளிநாட்டு வேலைவாய்ப்பு வர என் நண்பன் ராகவனின் அம்மா வாசுகி அம்மாவையும் விசாவாங்கி அழைத்துச் சென்றேன். அங்கே எங்கள் மனபாரம், வேதனை எல்லாமே மாறியது. அந்த சமூகச்சூழல் எங்களை முற்றிலும் மாற்றியது.

வேலை முடிந்து அம்மாவை வெளியே அழைத்துப்போனேன். கட்டுப்பெட்டியான கலாச்சார தடைகளை உடைத்து வாசுகி அம்மாவின் மனமும் உடலும் இளமையாக மாற பியூட்டி பார்லர் அழைத்துச் சென்று தோற்றத்தை மாற்றி இளமை ஆக்கினேன். காஸ்ட்யூமில் வயதைக் குறைத்தேன். டான்ஸ் கிளப், பப்புக்கு அழைத்துச் சென்று புற உலக சுகங்களை காட்டினேன். மெதுவாக நாங்கள் ஜோடிகள் ஆனோம்.

ஒரு நாள் பாரில் வைன் குடித்து கொண்டே நடனம் ஆடிய போது, டேய் மாதவா, பேசாம நீ இங்கேயே ஒரு பொண்ணைப் பார்த்து கட்டிக்கோயேன்டா எவ்ளோ நாள் தான் துணை இல்லாம தனியா இருப்பே. ஒரு வேளை நான் கூட இல்லேனா நிச்சயம் நீ கல்யாணம் பண்ணியிருப்பே டா என்றாள். நான் உடனே குனிந்து வாசுகி அம்மாவின் உதடை கவ்வி சப்பி லிப்லாக் செய்தேன். அப்போது வாசுகி அம்மா என்னை இடுப்போடு அணைத்த கொண்டு இறுக்கி அணைத்தாள்.

இனிமே நீங்க தான் எனக்கு பெண்டாட்டி எல்லாமே. இந்த சமூகத்துல மட்டும் தான் அதெல்லாம் சாத்தியம். நல்லா சுத்தி பாருங்க அவங்க கூட அப்பா பொண்ணு வயசுல இருக்காங்க. ஆனால அவங்க லவ் ஜோடிங்க தான் எப்படி லைஃபை என்ஜாய் பண்றாங்கண்ணு பாருங்க. இங்கே எல்லாமே மனித சுதந்திரம் தான். யாரும் யாரையும் பொருட்படுத்துவதும் இல்லை புறம் பேசுவது இல்லை. அவர்கள் வாழ்க்கை அவர்களுக்கு என்று வாசுகி அம்மாவின் இடுப்போடு அணைத்து குண்டியை தடவி என்னோட சேர்த்து அணைத்து மீண்டும் லிப்லாக் செய்தேன்.

தளைய தளைய கொசுவம் தரையில் புரள, சில நேரம் மடிசாரோடும் வாழ்ந்த வாசுகி அம்மாவை கிராப் வெட்டிய கிக் ஏத்தும் தேவதையாக, ஜீன்ஸ் போடும் செக்ஸ் குயினாக, ஸ்கர்ட் போட்டு ஸ்கூல் பேபி போல் மாற்றி இருந்த எனக்கு வாசுகி அம்மாவை பார்க்க பார்க்க காதலோடு காமமும் பொத்து கொண்டு வந்தது. அதே உணர்வு தான் அவங்களுக்கும். என்னோட இழுப்புக்கும், அணைப்பிற்கும், முத்தத்திற்கும் ஈடு கொடுத்து செமயா கம்பெனி கொடுத்து அசத்தினாள். அன்று வீட்டுக்கு திரும்ப மூட் இல்லாமல் அதே கிளப்புக்கு அருகே உள்ள ஹோட்டலில் ரூம் போட்டு அறைக்குள் வாசுகி அம்மாவை அழைத்துச் சென்றேன்.

அந்த இரவில் வாசுகி அம்மா எனக்கு காமதேவதையாக மாறினாள். நான் அவளுக்கு காமக்கதாநாயகன் ஆனேன். இருவரும் அணைத்து முத்தமிட்டு கொண்டே கட்டிலில் புரண்டோம். அப்போது தான் அவளை அம்மணமாக்கி ரசித்தேன். அந்த பெரிய முலையும், தொப்புள் குழியும், இடுப்புக்கு கீழே குழிப்பணியாரம் என்னை வசீகரித்தன. அவங்களை புரட்டி போட்டு அந்த பெரிய குண்டிகளை முத்தமிட்டு கையில் வருடி கோலம்போட்டு முத்தமிட்டேன். அப்போது அவங்க என்னை இழுத்து மேலே போட்டு கொண்டு இங்கே இன்னொரு பிள்ளை கூட பெத்துக்கலாமா டா என்றாள். நான் வை நாட். இஃப் யு லைட். அடுத்த பத்து மாசத்துல கூட பெத்துக்கலாம். அந்த பிள்ளைய இந்த நாட்டு குடிமகனாக்கி கொண்டாடி தீர்க்கலாம் என்றேன்.

ம்ம்.அப்போ ஒகே டா.ஆனா ஆம்பளை பிள்ளை வேண்டாம் டா என்று சிரிக்க அந்த சிரிப்பில் பழைய வேதனை தெரிந்தாலும் நான் இது நம்ப பிள்ளைம்மா.நம்பளை மீறி போகாது. ஆணா பெண்ணோ எதுனாலும் ஒகே. என்ன பிள்ளைனு தெரிஞ்சுகிட்டு உறவாட முடியுமா. அதுக்கு இன்னும் எந்த விஞ்ஞானமும் வரலியே என்றேன். அப்போது என்னை அம்மணமாக புரட்டி மேலே போட்டு கொண்டு என் சுன்னியை பிடித்து ஆவேசமாக சப்பி ஊம்பி விட்டு, என்னோட மெய்ஞானம் சொல்லுது பொண்ணு தான், நீ புகுந்து விளையாடு டா புருஷா என்று சொல்லிவிட்டு என் பூழை பிடித்து அம்மா அவளோட புண்டைக்குள் அழுத்தி குண்டியை தூக்கி தூக்கி அடித்து ஓக்க ஆரம்பித்தாள்.

அதே சுகத்தில் நானும் புண்டையில் நீர்வீழ்ச்சியாய் பொழிய இருவரும் அன்று இரவு விடிய விடிய நீராடினோம். அம்மா மடியில் போட்டு என்னை முலை சப்பவிட்டு கொண்டே சுன்னியை உருவி ரெடி பண்ண, அடுத்த ரவுண்டில் அம்மா குனிய வைத்து குத்தி குத்தாட்டம் போட்டேன். விடிந்து காலை ஹனிமூன் கொண்டாடிய காமஜோடியாக கிளம்பி வீட்டிற்கு சென்றோம். பிறகு வீட்டில் ஒரு குளியல் போட்டு விட்டு மீண்டும் காமக்கூத்தை ஆரம்பித்தோம். இளம் ஜோடிகள் போல் வாசுகி அம்மாவை வீட்டில் எல்லா இடத்திலும் முத்தமிட்டு அம்மணமாக்கி ரசித்தேன். அம்மாவின் கூதியை பலமணி நேரம் நக்கி சுவைத்து சுகமளித்தேன். அவளும் என் சுன்னியில் சொட்டு விடாமல் உறிந்து ஜூஸ் குடித்தாள்.

பல நாட்கள் ஓத்தும் பலன் இல்லாத போது ஒரு செக்ஸாலஜி டாக்டரிடம் சென்றோம். அந்த லேடி டாக்டர் பரிசோதித்து பார்த்து விட்டு, அவங்களுக்கு கர்ப்பபை வீக்கா இருக்கு. ஆல்சோ இனிமே வயசு காரணமா அதை சரி பண்றதும் கஷ்டம் என்று சொல்லிவிட்டார். வேறு சில டாக்டர்களும் அதையை கூற இப்போது குழந்தை ஏக்கத்தை மறந்து விட்ட நாங்களே குழந்தையாக மாறி, அன்பு பாசத்தில் காமத்தை கலந்து தினமும் குதூகலத்தோடு வாழ்ந்து வருகிறோம். அதற்கு பிறகு எனக்கு வேலை நிமித்தமாக பல நாடுகளுக்கு செல்லும் வாய்ப்பு வர, நானும் பல நாடுகளுக்கு வாசுகி அம்மாவோடு பயணித்து கொண்டே இருக்கிறேன்.

ஒவ்வொரு நாட்டிலும் எங்களின் ஓழாட்டம் மட்டும் தொடர்ந்து கொண்டே இருக்கிறது. ஆனால் அப்போது ஒரு நாள் எனக்கு வந்த மெயில் தான் என்னை மிகவும் அதிர்ச்சி ஆக்கியது. தென் அமெரிக்கா நாட்டில் இருந்து வந்த அந்த மெயிலை என் நண்பன் வாசுகி அம்மாவின் மகன் ராகவன் தான் அனுப்பி இருந்தான். அவன் என்னை எப்படியோ கண்டுபிடித்து தொடர்பு கொண்டான்.

ஆனால் அவனுக்கு பதில் சொல்லலாமா, இப்போதுல்ல வாழ்க்கையை, வாசுகி அம்மாவின் நிலையை அவனுக்கு எப்படி புரிய வைப்பது. இந்த சங்கதியை கேட்டாலே வாசுகி அம்மா நிச்சயம் வருத்தப்பட்டு மனம், உடல் நோக வாய்ப்பு இருக்கிறது என்பதால் நண்பனின் மெயிலை ஸ்பாமில் போட்டு விட்டு, அந்த மெயில் ஐடியையும் முற்றிலுமாக அழித்து விட்டு வேறொரு மெயில் ஐடியை மாற்றி புதுப்பித்து கொண்டேன். மெயிலை மட்டும் இல்லை வாசுகி அம்மாவோட என் சுக வாழ்க்கையும் தான்.

The post வாசுகி அம்மாவோட என் சுக வாழ்க்கை appeared first on Tamil Sex Stories.